Jak pozyskać środki z Tarczy Finansowej PFR 2.0

Tylko konkretne PKD

Tarcza PFR 2.0 jest skierowana tylko do określnych branż, które zdaniem PFR i rządu zostały dotknięte w sposób szczególny skutkami pandemii. Początkowo przewidywano objąć programem 28 branż, obecnie rozszerzono go do 45 kodów PKD. PFR zapowiada też, że będzie śledził na bieżąco rozwój sytuacji oraz wykorzystanie środków i lista tych kodów nie jest zamknięta (będzie mogła być rozszerzana).

Z chwilą złożenia wniosku, PFR będzie weryfikował w sposób automatyczny czy Przedsiębiorca miał zarejesrtowane kody objęte pomocą w odpowiednich rejestrach, w tym KRS/CEIDG na dzień:

• 31 grudnia 2019

oraz

• 1 listopada 2020

oraz

• na dzień złożenia wniosku

Co ważne, w każdym z tych okresów musiał występować co najmniej jeden z wymienionych w dokumentacji programu kodów. Istotne jest też, że nie musi być to ten sam kod we wszystkich okresach, ani nie musi być wpisany jako główny.

Nie bez znaczenia jest fakt, iż w procesie wnioskowania osoba reprezentująca Wnioskodawcę, musi złożyć oświadczenie – pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń – że we wszystkich ww. datach prowadził działalności gospodarczą w ramach kodów kwalifikujących się do programu.

Ważne jest, że zgodnie z informacjami płynącymi z PFR, jeśli zmiana kodu PKD została zgłoszona do właściwego rejestru w terminie 7 dni od dnia jej zaistnienia, warunek może być uznany za spełniony.

Należy sprawdzić czy prowadzili Państwo w dniach 31.12.2019 oraz 01.11.2020 oraz na dzień złożenia wniosku działalność gospodarczą pod co najmniej jednym kodem PKD z poniższej listy.

Nie musi być to ten sam kod PKD we wszystkich okresach,
ani nie musi być on kodem głównym/przeważającym, jednak powinni Państwo generować min. 30% przychodu w ramach wskazanego kodu.

·      17.29.Z – Produkcja pozostałych wyrobów z papieru i tektury;

·      18.12.Z – Pozostałe drukowanie;

·      18.13.Z – Działalność usługowa związana z przygotowywaniem do druku;

·      18.14.Z – Introligatorstwo i podobne usługi;

·      46.42.Z – Sprzedaż hurtowa odzieży i obuwia;

·      47.71.Z – Sprzedaż detaliczna odzieży prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

·      47.72.Z – Sprzedaż detaliczna obuwia i wyrobów skórzanych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

·      47.76.Z – Sprzedaż detaliczna kwiatów, roślin, nasion, nawozów, żywych zwierząt domowych, karmy dla zwierząt domowych prowadzona w wyspecjalizowanych sklepach;

·      47.81.Z – Sprzedaż detaliczna żywności, napojów i wyrobów tytoniowych prowadzona na straganach i targowiskach;

·      47.82.Z – Sprzedaż detaliczna wyrobów tekstylnych, odzieży i obuwia prowadzona na straganach i targowiskach;

·      47.89.Z – Sprzedaż detaliczna pozostałych wyrobów prowadzona na straganach i targowiskach; 

·      49.39.Z – Pozostały transport lądowy pasażerski, gdzie indziej niesklasyfikowany;

·      56.21.Z – Przygotowywanie i dostarczanie żywności dla odbiorców zewnętrznych (katering);

·      55.10.Z – Hotele i podobne obiekty zakwaterowania;

·      55.20.Z – Obiekty noclegowe turystyczne i miejsca krótkotrwałego zakwaterowania;

·      56.10.A – Restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne;

·      56.10.B – Ruchome placówki gastronomiczne; 

·      56.29.Z – Pozostała usługowa działalność gastronomiczna; 

·      56.30.Z – Przygotowywanie i podawanie napojów; 

·      59.11.Z – Działalność związana z produkcją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych;

·      59.12.Z – Działalność postprodukcyjna związana z filmami, nagraniami wideo i programami telewizyjnymi;

·      59.13.Z – Działalność związana z dystrybucją filmów, nagrań wideo i programów telewizyjnych;

·      59.14.Z – Działalność związana z projekcją filmów;

·      59.20.Z – Działalność w zakresie nagrań dźwiękowych i muzycznych;

·      73.11.Z – Działalność agencji reklamowych;

·      74.20.Z – Działalność fotograficzna;

·      77.21.Z – Wypożyczanie i dzierżawa sprzętu rekreacyjnego i sportowego;

·      79.11.A – Działalność agentów turystycznych; 

·      79.12.Z – Działalność organizatorów turystyki;

·      79.11.B – Działalność pośredników turystycznych; 

·      79.90.A – Działalność pilotów wycieczek i przewodników turystycznych;

·      79.90.B – Działalność w zakresie informacji turystycznej; 

·      79.90.C – Pozostała działalność usługowa w zakresie rezerwacji, gdzie indziej niesklasyfikowana;

·      82.30.Z – Działalność związana z organizacją targów, wystaw i kongresów;

·      85.51.Z – Pozaszkolne formy edukacji sportowej oraz zajęć sportowych i rekreacyjnych;

·      85.52.Z – Pozaszkolne formy edukacji artystycznej;

·      85.59.A – Nauka języków obcych;

·      85.59.B – Pozostałe pozaszkolne formy edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane;

·      86.90.A – Działalność fizjoterapeutyczna;

·      86.90.D – Działalność paramedyczna;

·      90.01.Z – Działalność związana z wystawianiem przedstawień artystycznych- zespół muzyczny;

·      90.02.Z – Działalność wspomagająca wystawianie przedstawień artystycznych;

·      90.04.Z – Działalność obiektów kulturalnych;

·      91.02.Z – Działalność muzeów;

·      93.11.Z – Działalność obiektów sportowych;

·      93.12.Z – Działalność klubów sportowych;

·      93.13.Z – Działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej; 

·      93.19.Z – Pozostała działalność związana ze sportem;

·      93.21.Z – Działalność wesołych miasteczek i parków rozrywki;

·      93.29.A – Działalność pokojów zagadek, domów strachu, miejsc do tańczenia i w zakresie innych form rozrywki lub rekreacji organizowanych w pomieszczeniach lub w innych miejscach o zamkniętej przestrzeni;

·      93.29.B – Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna, gdzie indziej niesklasyfikowana; 

·      93.29.Z – Pozostała działalność rozrywkowa i rekreacyjna;

·      96.01.Z – Pranie i czyszczenie wyrobów włókienniczych i futrzarskich;

·      96.04.Z – Działalność usługowa związana z poprawą kondycji fizycznej.

Potwierdzenie umocowań

Wniosek o subwencję musi być złożony przez osobę posiadającą umocowanie do reprezentowania Beneficjenta.

W momencie składania wniosku konieczne jest dołączenie w formie elektronicznej potwierdzenia do reprezentacji.  W przypadku gdy reprezentacja ta wynika wprost z CEIDG lub KRS, załącza się wygenerowany z tych rejestrów odpowiedni aktualny plik. W sytuacji, gdy wniosek składany jest przez pełnomocnika, wówczas dołączane pełnomocnictwo musi być podpisane kwalifikowanym podpisem elektronicznym.

Naruszenie nakazów i zakazów w związku z Covid-19

W procesie składania wniosku Przedsiębiorca musi złożyć oświadczenie, że nie naruszył w zakresie prowadzonej działalności gospodarczej ograniczeń, nakazów i zakazów ustanowionych w związku z wystąpieniem stanu zagrożenia epidemicznego lb stanu epidemii określonych przepisach na podstawie art. 46a i art. 46b pkt 1 -6, i 8-12 ustawy z dnia 5 grudnia 2008 o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2020 poz. 1845). Oświadczenie to jest składane pod rygorem odpowiedzialności karnej.

Wymagany spadek obrotów

Zgodnie z założeniami programu, u Przedsiębiorcy wnioskującego o subwencję, konieczny jest spadek obrotów o minimum 30%.

Przedsiębiorca może wybrać jeden z 2 wariantów porównania przychodów.

Wariant 1 (porównanie 9-cio miesięcznych okresów)

Spadek obrotów w okresie od 1 kwietnia – 31 grudnia 2020 w stosunku do okresu 1 kwietnia – 31 grudnia 2019

Wariant 2 (porównanie 3-miesięcznych okresów)

Spadek obrotów w okresie od 1 października – 31 grudnia 2020 w stosunku do okresu 1 października – 31 grudnia 2019.

Na podstawie jakich dokumentów należy określać obroty?

W przypadku podmiotów, które mają taki obowiązek przed złożeniem wniosku o subwencję konieczne będzie złożenie pliku JPK_V7M lub pliku JPK_V7K do organu podatkowego z wyprzedzeniem umożliwiającym przeprocesowanie danych przez organ podatkowy i przekazanie danych do PFR (zalecane 7 dni).

Na podstawie jakich dokumentów należy określić obroty gospodarcze?

W zależności od formy opodatkowania i rodzaju ewidencji księgowej przedsiębiorcy powinni bazować na następujących dokumentach przy określaniu swoich obrotów:

Kluczowa sprawa – jak określić status firmy – mikro czy MŚP?

Określenie statusu firmy ma kluczowe znaczenie, gdyż nie tylko decyduje o tym czy można ubiegać się o subwencję w ramach Tarczy 2.0, ale też wpływa na wysokość subwencji i sposób jej obliczania oraz jej późniejszego rozliczania.

Po pierwsze należy stwierdzić, iż PFR stosuje podobną, ale jednak odmienną definicję MŚP, aniżeli stosują go inne instytucje, na przykład w programach unijnych. Należy także podkreślić, iż definicje zawarte w Ustawie prawo przedsiębiorcy na tym etapie nie mają zastosowania. Dla potrzeb określenia statusu firmy w Tarczy 2.0 PFR przyjmuje, że:

Pracownikiem jest oba zatrudniona na podstawie umowy o pracę w przeliczeniu na pełne etaty.

Uwaga pierwsza: definicja pracownika na potrzeby ustalania statusu MŚP różni się od definicji pracownika na potrzeby ustalania wysokości subwencji (o czym w dalszej części artkułu)

Uwaga druga: pracownikiem na potrzeby statusu NIE JEST:

• Pracownik, który przebywał na urlopie macierzyńskim, ojcowskim, rodzicielskim i wychowawczym.
• Pracownik, który był zatrudniony w celu przygotowania zawodowego.
• Pracownik zatrudniony na umowę zlecenie lub umowę o dzieło

Przykład 1

Przedsiębiorąca X zatrudniał na dzień 31.12.2019 – 7 osób na umowę o pracę w pełnym wymiarze i 1 osobę na pół etatu oraz 15 osób na umowy zlecenia, a jego obrót był niższy niż 2 miliony euro.

Taki przedsiębiorca zostanie zakwalifikowany jako mikro przedsiębiorca.

Przykład 2

Przedsiębiorca X zatrudniał na dzień 31.12.2019 – 9 osób na umowę o pracę na pełnych etatach, a jego obrót wyniósł 1,6 miliona euro a suma bilansowa 7 mln euro.

Taki przedsiębiorca zostanie zakwalifikowany jako mikro przedsiębiorca.

Przykład 3

Przedsiębiorca X zatrudniał na dzień 31.12.2019 – 4 osoby na umowę o pracę w pełnym wymiarze czasu pracy, a jego obrót wyniósł 3 miliony euro a suma bilansowa 2,5 mln euro.

Taki przedsiębiorca zostanie zakwalifikowany jako MŚP ze uwagi na to, że obrót i suma bilansowa przekraczają 2 miliony euro.

Uwaga na powiązania z innymi podmiotami.

Bardzo ważną sprawą jest właściwe ustalenie kwestii powiązań podmiotu wnioskującego z innymi podmiotami. Doświadczenia Tarczy 1.0 pokazały, iż bardzo wiele firm (zwłaszcza Spółki) błędnie zaznaczało swój status i w konsekwencji – było zobowiązanych do zwrotu subwencji w całości. Wiele z nich zapewne naldal nie jest świadomych błędu i sprawa ta zostanie prawdopodbnie ujaniona dopiero w tracie kontroli lub rozliczania subwencji. Wiąże się to z ryzkiem zwrotu środków wraz z odestkami oraz potencjalnymi konsekwencjami natury karnej, z uwagi na złożenie nieprawdziwych oświadczeń.

O co chodzi z tymi powiązaniami? Kryterium zatrudnienia i skali finansowej (obrotów i sumy bilansowej) odnosi się do Beficjeta z uwzględnieniem jego włascieli oraz spółek zależnych. Określając status Mikro firmy lub MŚP należy zweryfikować, czy zachodzą po jego stronie powiązania w ramach relacji łączących go z innymi przedsiębiorstwami (m.in w ramach grup kapitałowych) i w razie konieczności odpowiednio zsumować dane dotyczące przedsiębiorstw powiązanych i partnerskich.

Tak więc mówimy tutaj zarówno o powiązaniach o charakterze kapitałowym, personalnym jak i organizacyjnym.

Kapitałowe zachodzą, gdy jeden podmiot posiada w drugim co najmniej 25% udziałów lub głosów lub prawa do dywidendy.

Personalne mogą miejsce wówczas, gdy te same osoby wchodzą w skład organów (władz) w różnych podmiotach (np. Członkowie Rady Nadzorczej, Zarządu czy Prokurenci).

Organizacyjne mogą zachodzić wówczas, gdy podmioty działają na pokrewnych rynkach i korzystają np. ze wspólnej infrastruktury, wspólnych zasobów np. ludzkich.

Szczegółowo informacje dotyczące ustalenia statusu przedsiębiorstwa znajdują się w Załączniku I do Rozporządzenia Komisji (UE) nr 651/2014 z 17 czerwca 2014r.

Przykład 1.

Spółka  X zatrudnia 3 pracowników (na pełnych etatach), jej obrót w 2019 wniósł 1 mln zł, a suma bilansowa 0,5 mln zł. Jej właściel jest jednocześnie wspólnikiem w Spółce Y w której posiada 40% udziałów. Spólka Y na dzień 31.12.2019 roku zatrudniała 20 pracowników na pełnych etatach, a jej przychody wyniosły 5 mln zł przy sumie bilansowej 2 mln zł.

Spółka X która stara się o subwnecję PFR i  na pierwszy rzut oka (bez uwzględniania powiązań) wydaje się być mikroprzedsiębiorstwem (ponieważ nie przekracza progów). Jednak uwzględniając powiązanie przez osobę właściciela należy ją klasyfikowac jako MŚP. Dlaczego? Sumując dane zatrudnienia X=3 + Y=20*40% otrzymujemy łacznie 11 etatów. Pomimo tego, że pozostałe kryteria finansowe nie są przekroczone, z uwagi na kryterium zatrudninia – firma powinna być klasyfikowana podczas ubiegania się o subwencje jako firma MŚP.

Przykład 2.

Spółka  X zatrudnia 5 pracowników (na pełnych etatach), jej obrót w 2019 wniósł 1 mln zł, a suma bilansowa 0,5 mln zł. Jej Prezes (uprawniony do samodzielnej reprezentacji) jest jednocześnie samoistnym Prokurentem w Spółce Y, w której nie posiada żadnych udziałów. Spółka Y na dzień 31.12.2019 roku zatrudniała 50 pracowników na pełnych etatach, a jej przychody wyniosły 5 mln zł, przy sumie bilansowej 2 mln zł.

Spółki X i Y są ze soba powiązane przez osobę Prezesa. Ich dane podlegają sumowaniu przy założeniu, że działają na pokrewnych rykach. Stąd Spółka X musi wnioskować o subwencję jako MŚP.

Przykład 3.

Spółka X zatrudniała na dzień 31.12.2019 45 osób. Jej właścicielem w 80% jest zagraniczna Spólka Y, która w macierzystym kraju zatrudniała w tym dniu 220 osób, pozostałe 20% należy do 3 osób fizycznych. Niezależnie od kryteriów finansowych (obrót i suma bilansowa) z powodu kryterium zatrudnienia Spóka X nie jest MŚP tylko powinna być klasyfikowana jako duże przedsiebiorstwo i nie może ubiegac się o subwencję w ramach Tarczy 2.0

2 sposoby obliczania kwoty subwencji

W ramach Tarczy PFR 2.0 występują 2 odmienne metodologie ustalania wysokości subwencji w zależności od statusu firmy.

Określenie „kosztów stałych”

W programie Tarczy PFR 2.0 definicja kosztów stałych jest odmienna niż spotykana w podręcznikach ekonomii czy rachunkowości. W tym przypadku pod pojęciem kosztów stałych należy rozumieć faktyczną stratę brutto, czyli wynik finansowy przed opodatkowaniem, uwzględniający zysk/stratę z działalności operacyjnej oraz koszty i przychody finansowe w okresie od 1 listopada 2020 do 31 marca 2021, wykazaną przez Beneficjenta w rachunku zysków i strat lub innych dokumentach sprawozdawczych z wyłączeniem rezerw na utratę wartości aktywów oraz uwzględniająca pomoc publiczną uzyskaną z innych źródeł (otrzymaną lub oczekiwaną).

W praktyce oznacza to, że należy ustalić na podstawie dokumentów księgowych faktyczną stratę osiągniętą w 2 ostatnich miesiącach 2020 oraz zaprognozować ewentualną stratę na okres I kwartału 2021. Otrzymany wynik należy jeszcze skorygować o otrzymaną pomoc publiczną. Ostateczny rezultat stanowią „Koszty stałe” w rozumieniu programu.

Zgodnie z przyjętymi zasadami w Tarczy 2.0 subwencja może finansować maksymalnie 70% „kosztów stałych”

Przykład 1

Przypadek spadku obrotów (na wymaganym poziomie 30%) i straty brutto w okresie 2020 oraz 2021

70% Kosztów stałych stanowi sumę 350.000 zł + 560.000 zł i wyniesie łącznie w tym przypadku 910.000 zł. Firma ubiegać się będzie zatem o pokrycie zarówno strat rzeczywistych, które wystąpiły pod koniec 2020 roku jaki i strat prognozowanych w I kwartale 2021.

Przykład 2

Przypadek braku spadku obrotów i straty brutto w okresie 2020 oraz prognozowany spadek obrotów i przewidywane wystąpienie straty brutto w 2021

70% kosztów stałych stanowi 1.050.000 zł. W tym przypadku firma ubiegać się będzie tylko o pokrycie prognozowanych strat w I kwartale 2021.

*Oczywiście tutaj należy pamiętać, o spełnieniu warunków kwalifikowalności, tj. aby Beneficjent mógł wziąć udział w programie musi wystąpić spadek w okresie kwiecień – grudzień 2020 w porównaniu do kwiecień – grudzień 2019, lub w IV kwartale 2020 w porównaniu do IV kwartału 2019 roku.

Przykład 3

Przypadek spadku obrotów i straty brutto w okresie 2020 oraz braku prognozowanego spadku obrotów (powyżej 30%) i straty brutto w 2021

70% Kosztów stałych stanowi 315.000 zł. W tym przypadku firma ubiegać się będzie tylko o pokrycie rzeczywistych strat, które wystąpiły w okresie listopad-grudzień 2020.

Definicja pracownika na potrzeby ustalania wysokości subwencji w przypadku MŚP

Identycznie jak w przypadku mikro firm PFR, na potrzeby ustalania wysokości przysługującej subwencji stosuje się inną niż w przypadku ustalania statusu przedsiębiorcy (mikro lub MŚP) definicję pracownika tzw. „rozszerzoną”.

W świetle tych przepisów, pracownikami są także współpracownicy, za których przedsiębiorca odprowadza składki na ubezpieczenie społeczne w tym:

• osoby współpracujące
• osoby zatrudnione na umowy o dzieło lub zlecenie

W przypadku tych osób przyjmuje się 1 osoba = 1 etat.

Tak więc liczba pracowników branych do obliczania subwencji stanowi sumę pracowników etatowych oraz współpracujących, w tym także pracowników, którzy przebywali na urlopie macierzyńskim, ojcowskim, rodzicielskim i wychowawczym.

Dane we wniosku podaje się z dokładnością do 2 miejsc po przecinku.

Wartość subwencji ustalana jest do wysokości etatu.

Zatrudnienie na dzień 30.09.2020 ustalane będzie wg. deklaracji ZUS RCA.

Przykłady podane w zakresie obliczania liczy pracowników w części dotyczącej Mikro firm są adekwatne także w przypadku MŚP.

Ostateczne obliczanie subwencji w przypadku MŚP

Aby ostatecznie określić wielkość przysługującej MŚP subwencji należy dokonać zestawienia obliczonych wcześniej kosztów stałych oraz pomniejszyć je o wcześniej otrzymaną pomoc w ramach Tarczy 1.0, pamiętając o limicie 144.000 zł na zatrudnionego.

Przykład 1.

Końcowe obliczenie należnej subwencji:

3.168.000 zł

–

2.200.000 zł

————————
= 968.000 zł

Pomimo, iż 70% kosztów stałych stanowi kwota 1,7 mln zł w powyższym przykładzie, MŚP będzie mogło wystąpić o subwencję tylko w kwocie 968.000 zł (zaważył na tym przede wszystkim fakt otrzymania 2,2 mln zł z Tarczy 1.0). Kwota z obydwu Tarcz nie może przekroczyć 144.000 zł na pracownika.

Przykład 2.

Końcowe obliczenie należnej subwencji: 1.584.000 zł

Pomimo, iż 70% kosztów stałych stanowi kwota 1,7 mln zł w powyższym przykładzie, MŚP będzie mogło wystąpić o subwencję w kwocie 1.584.000 zł (zaważył na tym przede wszystkim fakt niekorzystania z Tarczy 1.0, przez co limit na 1 pracownika uległ zmniejszeniu). Kwota z Tarczy 2.0 nie może przekroczyć 72.000 zł na pracownika.

Przykład 3.

Końcowe obliczenie należnej subwencji: 1.700.000 zł

W tej sytuacji ograniczaniem wysokości subwencji jest 70% kosztów stałych, czyli kwota 1,7 mln zł. Nie ma tutaj znaczenia fakt, że maksymalna kwota wsparcia, licząc wg. kryterium pracowników, mogła być wyższa. Kwota z Tarczy 2.0 nie może przekroczyć 70% kosztów stałych.

Rozliczanie i umorzenie subwencji dla MŚP

W ramach Tarczy 2.0 wprowadzono nowe korzystne rozwiązania polegające na możliwości 100% umorzenia wypłaconej subwencji.

Aby skorzystać ze 100% umorzenia subwencji 2.0 w przypadku MŚP należy spełnić łącznie 2 warunki:

1. Utrzymanie działalności na dzień 31.12.2021 rozumiane jako nieprzerwane jej kontynowanie od dnia założenia wniosku o subwencję do końca 2021 roku (bez zawieszania, rozpoczęcia likwidacji, upadłości lub restrukturyzacji)
2. Rozliczenie nadwyżki udzielonej subwencji po 31 grudnia 2021 – nie później niż do 31 stycznia 2022. Rozliczenie nastąpi na podstawie dokumentów finansowych za okres listopad 2020 – marzec 2021.

Ważne. Prawidłowe określenie wysokości kosztów stałych i wyliczenie subwencji jest bardzo istotne, gdyż:

• Nie ma możliwości rekompensaty Kosztów Stałych przekraczających otrzymane wsparcie – innymi słowy, jeżeli zawnioskowana subwencja na podstawie prognoz okaże się być mniejsza aniżeli wykażą to rzeczywiste wyniki gospodarcze – subwencja nie może być zwiększona.
• Przeszacowanie subwencji – tzn. nadmierne zawyżenie prognozowanej straty w stosunku do faktycznej jaka zostanie osiągnięta spowoduje konieczność jej proporcjonalnego zwrotu do PFR

Ewentualny zwrot subwencji finansowej lub jej części nastąpi po 31 grudnia 2021.

Przykład 1

MŚP zawnioskowało i uzyskało subwencję w kwocie 1.200.000 zł. Tymczasem rzeczywista strata (70% kosztów stałych w okresach, w których przychody zmniejszyły się o minimum 30%) wyniósł 900.000 zł. Kwota podlegająca zwrotowi do PFR wynosi zatem 300.000 (1.200.000 zł – 900.000 zł).

Przykład 2

MŚP zawnioskowało i uzyskało subwencję w kwocie 400.000 zł (w kwocie 160.000 zł wyliczenie opierało się na faktycznej stracie za listopad-grudzień 2020, w kwocie 240.000 zł oparto się na prognozach zakładając, że firma uzyska w I kwartale stratę pozwalająca na subwencję w tej wysokości). Tymczasem firma w rzeczywistości za I kwartał 2021 wykazała niewielki zysk. W takiej sytuacji do PFR powinna być zwrócona kwota 240.000 zł.

Przykład 3

MŚP zawnioskowało i uzyskało subwencję w kwocie 1.080.000 zł. W trakcie I kwartału 2021 okazało się, że koszty stałe, a co za tym idzie subwencja mogłaby być wyższa i wynieść 1.500.000 zł. Zatem różnica o jaką firmą mogłaby się starać to 420.000 zł. Niestety, nie ma możliwości zawnioskowania o kwotę będąca rekompensatą.

Wydatkowanie subwencji w przypadku MŚP

Dozwolone jest sfinansowanie z subwencji:

– do 70% kosztów stałych (rzeczywistej straty)

Zabronione jest ze środków z subwencji:

• Dokonywanie świadczeń wypłacanych pracownikowi uznaniowo i innych wymienionych w programie
• Transfery środków pod jakimkolwiek tytułem do właścicieli lub podmiotów powiązanych z beneficjentem
• Przedpłacanie kredytów, leasingów oraz innych podobnych instrumentów (np. pożyczek)
• Finansowanie transakcji nabycia (przejęcia) w sposób bezpośredni lub pośredni w części lub całości innego podmiotu, lub działania o podobnym charakterze.