ZROBIMY TO DLA CIEBIEFundusze Europejskie dla Dolnego Śląska 2021-2027
Aktywizacja osób na rynku pracy

„Aktywizacja zawodowa osób bezrobotnych w powiecie wrocławskim oraz powiecie m. Wrocław” to projekt współfinansowany z Europejskiego Funduszu Społecznego PLUS (EFS+) w ramach Działania 7.1 Priorytetu 7. „Fundusze Europejskie na rzecz rynku pracy i włączenia społecznego na Dolnym Śląsku” programu Fundusze Europejskie dla Dolnego Śląska 2021-2027.

Dla kogo: wsparcie będzie udzielane osobom bezrobotnym zarejestrowanym w Powiatowym Urzędzie
Pracy we Wrocławiu, zamieszkałym w powiecie wrocławskim, powiecie m. Wrocław, w rozumieniu
ustawy o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy, w szczególności:

• znajdującym się w najtrudniejszej sytuacji na rynku pracy, tj. kobietom, osobom w wieku 50 lat i więcej,
  osobom z niepełnosprawnościami, osobom długotrwale bezrobotnym, osobom o niskich kwalifikacjach;
• osobom młodym w wieku 18-29 lat, zwłaszcza: z grupy NEET*.

*  *Osoba z kategorii NEET to osoba w wieku 18-29 lat, która spełnia łącznie trzy następujące warunki:

• nie pracuje – tj. jest bezrobotna lub bierna zawodowo,
• nie kształci się – tj. nie uczestniczy w kształceniu formalnym w trybie stacjonarnym albo zaniedbuje obowiązek szkolny lub nauki,
• nie szkoli się – tj. nie uczestniczy w pozaszkolnych zajęciach mających na celu uzyskanie, uzupełnienie lub doskonalenie umiejętności i kwalifikacji zawodowych lub ogólnych, potrzebnych do wykonywania pracy; w procesie oceny czy dana osoba się nie szkoli, a co za tym idzie kwalifikuje się do kategorii NEET, należy zweryfikować czy brała ona udział w tego typu formie aktywizacji, finansowanej ze środków publicznych, w okresie ostatnich 4 tygodni.

Cel wsparcia i formy wsparcia realizowane w ramach projektu: celem projektu jest przeprowadzenie działań mających na celu poprawę dostępu do zatrudnienia /aktywizację zawodową wśród 1 209 osób bezrobotnych (602 kobiety i 607 mężczyzn).

W ramach projektu realizowane będą następujące formy wsparcia – zgodne z ustawą o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy z dnia 20 kwietnia 2004 r.:

• poradnictwo zawodowe/pośrednictwo pracy,
• staże,
• szkolenia,
• prace interwencyjne,
• wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy,
• jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej,
• bony na zasiedlenie.

Maksymalne dofinansowanie w ramach dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej: do 35 tys. zł

Budżet programu: całkowita wartość projektu wynosi 22 803 656,45 zł

Prowadzimy prekwalifikację osób chętnych do udziału w tym projekcie! Skontaktuj się z nami już dziś!

Staże

Staż stanowi formę aktywizacji zawodowej osoby bezrobotnej, która umożliwia nabycie umiejętności praktycznych/kompetencji do wykonywania pracy przez realizowanie zadań w miejscu pracy bez nawiązania stosunku pracy z pracodawcą.

Staż odbywa się na podstawie umowy zawartej przez starostę z pracodawcą, według określonego programu.

Stażysta otrzymuje co miesiąc stypendium w wysokości 120% zasiłku dla bezrobotnych.

Bezrobotnemu do 30 roku życia, starosta może przyznać bon stażowy stanowiący gwarancję skierowania do odbycia stażu u wybranego przez bezrobotnego pracodawcy, na okres 6 miesięcy, o ile pracodawca zobowiąże się do zatrudnienia bezrobotnego po zakończeniu stażu przez okres 6 miesięcy. W ramach bonu stażowego starosta finansuje także:

• koszty przejazdu do i z miejsca odbywania stażu – w formie ryczałtu, do wysokości 600 zł, wypłacanego bezrobotnemu w miesięcznych transzach w wysokości do 100 zł, łącznie ze stypendium;
• koszty niezbędnych badań lekarskich lub psychologicznych – w formie wpłaty na konto wykonawcy badania.

Realizacja stażu odbywa się w oparciu o umowę, której integralną częścią jest program stażu. W umowie między starostą a pracodawcą o organizację stażu zawarte są informacje dotyczące:

1. firmy lub imię i nazwisko organizatora;
2. danych osoby upoważnionej do reprezentowania organizatora;
3. siedziby organizatora;
4. miejsca odbywania stażu;
5. danych bezrobotnego odbywającego staż: imię i nazwisko, datę urodzenia, adres;
6. danych oraz zajmowanego stanowiska opiekuna bezrobotnego odbywającego staż;
7. daty rozpoczęcia i zakończenia stażu;
8. programu stażu;
9. zobowiązania organizatora do zapewnienia należytej realizacji stażu zgodnie z ustalonym programem.

Staże mogą trwać przez 3-6 miesięcy. Skierowanie na staż trwający do 12 miesięcy mogą otrzymać wyłącznie młodzi bezrobotni, którzy nie ukończyli 30. roku życia.

Czas pracy bezrobotnego odbywającego staż nie może przekraczać 8 godzin na dobę i 40 godzin tygodniowo, a bezrobotnego będącego osobą niepełnosprawną zaliczoną do znacznego lub umiarkowanego stopnia niepełnosprawności – 7 godzin na dobę i 35 godzin tygodniowo.

Stażysta nabywa praktyczne umiejętności przez realizowanie zadań w miejscu pracy i zdobywa doświadczenie zawodowe zwiększające szansę na podjęcie pracy, przy udziale opiekuna wyznaczonego przez pracodawcę.

Po zakończeniu stażu stażysta otrzymuje zaświadczenie wystawione przez starostę wraz z kopią programu stażu oraz swojego sprawozdania i opinii organizatora stażu, z informacją  o wykonywanych zdaniach i zdobytych umiejętnościach.

Szkolenia

Szkolenia dla osób bezrobotnych i poszukujących pracy to rodzaj aktywizacji zawodowej, która jest finansowana przez urzędy pracy.

Aktywizacja ta jest prowadzona w formie kursu, który obejmuje zwykle nie mniej niż 25 godzin zegarowych w tygodniu, chyba że przepisy odrębne przewidują niższy wymiar szkolenia.

Jeżeli miesięczny wymiar godzin szkolenia wynosi co najmniej 150 godzin uczestnik szkolenia otrzymuje co miesiąc stypendium w wysokości 120% zasiłku dla bezrobotnych, w przypadku niższego miesięcznego wymiaru godzin szkolenia wysokość stypendium ustala się proporcjonalnie, z tym że stypendium nie może być niższe niż 20% zasiłku.

Szkolenie w którym uczestniczy osoba bezrobotna lub poszukująca pracy musi być prowadzone przez instytucję szkoleniową wpisaną do Rejestru Instytucji Szkoleniowych. Po ukończeniu szkolenia uczestnik otrzymuje zaświadczenie lub inny dokument wystawiony przez instytucję szkoleniową.

Decyzję o skierowaniu na szkolenie podejmuje starosta (urząd pracy) w oparciu o ustalenia indywidualnego planu działania.

Skierowanie na szkolenie może otrzymać zarejestrowana w urzędzie pracy:

• osoba bezrobotna,
• osoba poszukująca pracy:
  • będąca w okresie wypowiedzenia stosunku pracy lub stosunku służbowego, z winy pracodawcy,
  • pracująca u pracodawcy w stanie upadłości lub likwidacji,
  • otrzymująca świadczenia socjalne na urlopie górniczym lub górniczy zasiłek socjalny,
  • uczestnicząca w indywidualnym programie integracji lub zajęciach Centrum Integracji Społecznej,
  • będąca żołnierzem rezerwy,
  • pobierająca rentę szkoleniową,
  • pobierająca świadczenie szkoleniowe wypłacane przez pracodawcę,
  • będąca domownikiem lub małżonkiem rolnika, szukającym pracy poza rolnictwem i podlegająca ubezpieczeniu społecznemu,
  • będąca cudzoziemcem, m.in. obywatelem państwa należącego do Unii Europejskiej lub państwa, które zawarło odpowiednie umowy ze Wspólnotą Europejską; uchodźcą; osoba posiadającą zezwolenie na pobyt stały, osiedlenie się,
• pracująca w wieku 45 lat i powyżej.

Szkolenie może trwać do 6 miesięcy, lub gdy wymaga tego program nawet do 12 miesięcy. Szkolenie dla osób bez kwalifikacji zawodowych może trwać do 12 miesięcy, a gdy wymaga tego program nawet do 24 miesięcy.

Aby dostać skierowanie na szkolenie należy zgłosić chęć udziału w szkoleniu grupowym planowanym przez powiatowy urząd pracy (zwykle w formie pisemnej) lub złożyć wniosek o skierowanie na szkolenie wybrane z oferty rynkowej – wówczas należy uzasadnić celowość szkolenia. Koszt takiego szkolenia jest finansowany przez urząd pracy do wysokości 300% przeciętnego wynagrodzenia, a jeśli koszt jest wyższy, osoba skierowana na szkolenie pokrywa różnicę z własnych środków.

Osoby bezrobotne do 30. roku życia mogą także otrzymać bon szkoleniowy, który jest instrumentem aktywizacji bezrobotnych do 30 roku życia, stanowiącym gwarancję skierowania bezrobotnego na wskazane przez niego szkolenie oraz opłacenia kosztów, które zostaną poniesione w związku z podjęciem szkolenia. Bon szkoleniowy przyznaje starosta (działający w imieniu starosty powiatowy urząd pracy) na wniosek osoby bezrobotnej. Przyznanie i realizacja bonu następuje na podstawie indywidualnego planu działania oraz uprawdopodobnienia przez bezrobotnego podjęcia zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.

W ramach bonu szkoleniowego starosta finansuje bezrobotnemu do wysokości 100% przeciętnego wynagrodzenia, obowiązującego w dniu przyznania bonu szkoleniowego, koszty:

• jednego lub kilku szkoleń, w tym koszty kwalifikacyjnego kursu zawodowego i kursu nadającego uprawnienia zawodowe – w formie wpłaty na konto instytucji szkoleniowej;
• niezbędnych badań lekarskich lub psychologicznych – w formie wpłaty na konto wykonawcy badania;
  przejazdu na szkolenia – w formie ryczałtu wypłacanego bezrobotnemu w wysokości:
  • do 150 zł – w przypadku szkolenia trwającego do 150 godzin,
  • powyżej 150 zł do 200 zł – w przypadku szkolenia trwającego ponad 150 godzin;
• zakwaterowania, jeśli zajęcia odbywają się poza miejscem zamieszkania – w formie ryczałtu wypłacanego bezrobotnemu w wysokości:
  • do 550 zł – w przypadku szkolenia trwającego poniżej 75 godzin,
  • powyżej 550 zł do 1100 zł – w przypadku szkolenia trwającego od 75 do 150 godzin,
  • powyżej 1100 zł do 1500 zł – w przypadku szkolenia trwającego ponad 150 godzin.

UWAGA! Osoba, która z własnej winy nie ukończyła szkolenia, jest zobowiązana do zwrotu jego kosztów z wyjątkiem sytuacji, gdy powodem nieukończenia szkolenia było podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej.

Prace interwencyjne

Prace interwencyjne oznaczają zatrudnienie bezrobotnego przez pracodawcę z dofinansowaniem pracodawcy przez urząd pracy części wynagrodzenia za zatrudnienie osoby bezrobotnej. Celem jest ułatwienie bezrobotnym powrotu na rynek pracy.

Skierowanie do podjęcia zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych może otrzymać każda osoba bezrobotna zarejestrowana w powiatowym urzędzie pracy – zgodnie z indywidualnym planem działania.

Bezrobotni powyżej 50 roku życia mogą korzystać z prac interwencyjnych w wydłużonym okresie, tj. przez 24 miesiące (48 miesięcy, gdy refundacja następuje za co drugi miesiąc).

Pracodawca, który zatrudnił w ramach prac interwencyjnych skierowanych przez urząd pracy bezrobotnych otrzymuje zwrot części kosztów poniesionych na ich:

1. wynagrodzenia,
2. nagrody,
3. składki na ubezpieczenia społeczne.

Refundacja może być wypłacana:

• przez okres do 6 miesięcy za zatrudnienie skierowanych bezrobotnych; wysokość refundacji nie może przekroczyć kwoty obliczanej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz kwoty zasiłku dla bezrobotnych (obowiązującej w ostatnim dniu zatrudniania każdego rozliczeniowego miesiąca) i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia (art. 51 ust. 1);
• przez okres do 6 miesięcy za zatrudnienie skierowanych bezrobotnych; wysokość refundacji nie może przekroczyć połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdą osobę bezrobotną (art. 51 ust. 2);
• przez okres do 6 miesięcy za zatrudnionych co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy skierowanych bezrobotnych opiekunów osoby niepełnosprawnej; refundacja nie może przekroczyć kwoty ustalonej jako iloczyn liczby zatrudnionych w miesiącu w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy oraz kwoty połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę (art. 51a ust. 1);
• przez okres do 12 miesięcy za zatrudnienie skierowanych bezrobotnych, jeżeli zwrot obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc zatrudnienia; wysokość refundacji nie może przekroczyć minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia za każdą bezrobotnego (art.51 ust. 3);
• przez okres do 12 miesięcy za zatrudnienie skierowanego bezrobotnego w pełnym wymiarze czasu w wysokości nieprzekraczającej kwoty zasiłku (obowiązującej w ostatnim dniu każdego miesiąca) i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia (art. 56 ust. 1);
• przez okres do 18 miesięcy za zatrudnienie skierowanego bezrobotnego w pełnym wymiarze czasu pracy w wysokości nieprzekraczającej minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od tego wynagrodzenia, jeżeli zwrot obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc (art. 56 ust. 2);
• przez okres do 24 miesięcy za zatrudnienie skierowanego bezrobotnego w wieku powyżej 50 roku życia, a nawet przez okres do 4 lat – jeżeli zwrot obejmuje koszty poniesione za co drugi miesiąc zatrudnienia takiej osoby (art. 59 ust. 1-2); wysokość refundacji za skierowanie do prac interwencyjnych tej grupy osób nie może przekroczyć połowy minimalnego wynagrodzenia za pracę i składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanego wynagrodzenia, jeśli skierowane osoby nie spełniają warunków koniecznych do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, zaś 80% – jeśli już spełniają warunki konieczne do nabycia wyżej wymienionego świadczenia przedemerytalnego (art. 59 ust. 4).

O organizację prac interwencyjnych może ubiegać się każdy pracodawca, który w ocenie urzędu pracy jest w stanie te prace prawidłowo przeprowadzić (np.: niebędący w stanie likwidacji oraz niezalegający z podatkami).

Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy

Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy to pomoc finansowa udzielana przez powiatowy urząd pracy w związku z wyposażeniem lub doposażeniem stanowiska pracy i zatrudnieniem na tym stanowisku skierowanego bezrobotnego lub skierowanego niepozostającego w zatrudnieniu lub niewykonującego innej pracy zarobkowej opiekuna osoby niepełnosprawnej przez okres 24 miesięcy.

Refundacja kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy może być przyznana w wysokości nie wyższej niż 6-krotność przeciętnego wynagrodzenia.

Refundację może otrzymać:

• podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w tym żłobek lub klub dziecięcy,
• niepubliczne przedszkole i niepubliczna szkoła, o których mowa w ustawie z dnia 14 grudnia 2016 r. Prawo oświatowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 996, z późn. zm.),
• osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna nieposiadająca osobowości prawnej, zamieszkująca lub mająca siedzibę na terytorium RP, będąca posiadaczem gospodarstwa rolnego w rozumieniu ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1892, z późn. zm.) lub prowadząca dział specjalny produkcji rolnej, o którym mowa w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1509, z późn. zm.) lub w ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1036, z późn. zm.), zatrudniająca w okresie ostatnich sześciu miesięcy, w każdym miesiącu, co najmniej jednego pracownika w pełnym wymiarze czasu pracy.

Aby otrzymać refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego / skierowanego opiekuna należy złożyć odpowiedni wniosek w powiatowym urzędzie pracy właściwym ze względu na swoją siedzibę lub ze względu na miejsce wykonywania pracy przez skierowanego bezrobotnego / skierowanego opiekuna. Przed złożeniem wniosku o refundację, należy zapoznać się z regulaminem obowiązującym w wybranym urzędzie pracy.

Wniosek o refundację musi być kompletny i prawidłowo sporządzony. Jeśli starosta dysponuje środkami na jego sfinansowanie, wtedy może zostać uwzględniony. Refundacja jest dokonywana na podstawie umowy zawieranej ze starostą (działającym w jego imieniu dyrektorem powiatowego urzędu pracy).

Szczegółowe warunki, które muszą spełnić osoby ubiegające się o refundację kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy określa rozporządzenie Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 14 lipca 2017 r. w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej (Dz.U. poz. 1380).

Środki są wypłacane pracodawcy po:

• przedłożeniu rozliczenia zawierającego zestawienie kwot wydatkowanych od dnia zawarcia umowy na poszczególne wydatki dotyczące wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy ujęte we wniosku o refundację,
• stwierdzeniu przez powiatowy urząd pracy utworzenia i wyposażenia zgodnie z umową stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego / skierowanego opiekuna.

Obowiązki podmiotu, który otrzymał refundację to m. in.:

• zatrudnienie na wyposażonym lub doposażonym stanowisku pracy przez okres co najmniej 24 miesięcy skierowanego bezrobotnego w pełnym wymiarze czasu pracy lub skierowanego opiekuna co najmniej w połowie wymiaru czasu pracy,
• utrzymanie przez okres co najmniej 24 miesięcy stanowisk pracy utworzonych w związku z przyznaną refundacją.

Bardziej elastyczne warunki przyznania i realizacji refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy przysługują:

• żłobkom lub klubom dziecięcym, tworzonym i prowadzonym przez osoby fizyczne, osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy związanego bezpośrednio ze sprawowaniem opieki nad dziećmi niepełnosprawnymi lub prowadzeniem dla nich zajęć
• podmiotom prowadzącym działalność gospodarczą polegającą na świadczeniu usług rehabilitacyjnych na wyposażenie lub doposażenie stanowiska pracy związanego bezpośrednio ze świadczeniem usług rehabilitacyjnych dla dzieci niepełnosprawnych w miejscu zamieszkania, w tym usług mobilnych.

Jednorazowe środki na podjęcie działalności gospodarczej

Dofinansowanie na podjęcie działalności gospodarczej to jednorazowe środki pieniężne skierowane do osób, które pragną rozpocząć własną działalność gospodarczą.

Z zasady wysokość dofinansowania to sześciokrotność średniego wynagrodzenie w danym roku. Dzięki dotacji z PUP można zakupić różnego rodzaju przedmioty do firmy lub zamówić potrzebne usługi.

Dotację na rozpoczęcie działalności może otrzymać osoba, która jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy jako osoba bezrobotna, Absolwent Centrum Integracji Społecznej lub Absolwent Klubu Integracji Społecznej, która:

• w okresie 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku jest osobą bezrobotną i nie odmówiła bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji zatrudnienia, innej pracy zarobkowej, szkolenia, prac społecznie użytecznych, stażu, przygotowania zawodowego dorosłych, wykonywania prac interwencyjnych lub robót publicznych lub udziału w działaniach w ramach Programu Aktywizacja i Integracja;
• nie przerwała z własnej winy szkolenia, wykonywania prac społecznie użytecznych, stażu, indywidualnego planu działania, udziału w działaniach w ramach Programu Aktywizacja i Integracja itp.;
  po skierowaniu podjął szkolenie, przygotowanie zawodowe dorosłych, prace społecznie użyteczne, staż lub inną formę pomocy określoną w ustawie;
• nie otrzymała z Funduszu Pracy lub z innych środków publicznych bezzwrotnych środków na podjęcie działalności gospodarczej lub rolniczej bądź założenie lub przystąpienie do spółdzielni socjalnej;
• nie prowadziła działalności gospodarczej i nie posiadała wpisu do ewidencji działalności gospodarczej w okresie 12 miesięcy poprzedzających złożenie wniosku o przyznanie środków na podjęcie działalności gospodarczej, a w przypadku posiadania wpisu – oświadczyła o zakończeniu działalności gospodarczej w dniu przypadającym w okresie przed upływem co najmniej 12 miesięcy bezpośrednio poprzedzających dzień złożenia wniosku chyba, że zakończenie dotychczas wykonywanej działalności nastąpiło w okresie i z powodu obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii COVID-19, a przedmiot nowej działalności gospodarczej jest inny od działalności zakończonej;
• nie była w okresie 2 lat przed dniem złożenia wniosku skazana za przestępstwa przeciwko obrotowi gospodarczemu;
• nie złożyła wniosku do innego urzędu.

Uwaga: Każdy powiatowy urząd pracy może posiadać również swój wewnętrzny regulamin przyznawania jednorazowo środków na podjęcie działalności gospodarczej.

Wniosek o przyznanie dofinansowania musi z reguły zawierać biznesplan oraz część finansową. Zwykle biznesplan jest częścią samego wniosku, czasem jednak trzeba załączyć go osobno. Każdy Urząd Pracy ma własny formularz, który należy wypełnić wg instrukcji.

Niektóre urzędy nie wymagają biznesplanu, ale jego przygotowanie może realnie zwiększyć szansę na otrzymanie dofinansowania. Pozwala on bowiem urzędnikom lepiej zrozumieć koncepcję przedsiębiorcy. Biznesplan przydać się może również na początku działalności, gdyż wskazuje krok po kroku, jakie czynności powinien podjąć przedsiębiorca, co jest niezwykle istotne przy prawidłowym wykorzystaniu środków z dotacji. Te muszą zostać wykorzystanie zgodnie ze złożonym wnioskiem i we wskazanym w umowie terminie, zwykle w ciągu 30 dni od dnia otrzymania dofinansowania.

Jeśli beneficjent nie dotrzyma warunków umowy, tzn. wykorzysta otrzymane środki niezgodnie z przeznaczeniem, przestanie prowadzić działalność / zawiesi ją przed upływem 12 miesięcy, podejmie zatrudnienie w okresie pierwszych 12 miesięcy prowadzenia działalności, albo złożył niezgodne z prawdą oświadczenia lub naruszy inne warunki umowy cywilno-prawnej z Urzędem – wtedy będzie musiał zwrócić całość środków wraz z odsetkami w ciągu 30 dni od dnia doręczenia wezwania do zwrotu środków.

Osoba, która chce otrzymać dotację na rozpoczęcie działalności gospodarczej musi:

• złożyć we właściwym ze względu na miejsce zamieszkania, pobytu lub miejsce prowadzenia działalności – Powiatowym Urzędzie Pracy, kompletny i prawidłowo sporządzony wniosek, oraz
• przedstawić propozycję zabezpieczenia wnioskowanych środków na wypadek konieczności zwrotu dofinansowania.

Wniosek o dofinansowanie może zostać uwzględniony w przypadku gdy bezrobotny spełnia warunki określone w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 23 kwietnia 2012 r. (Dz. U. z 2012r. Poz. 457 ze zm.) w sprawie dokonywania z Funduszu Pracy refundacji kosztów wyposażenia lub doposażenia stanowiska pracy dla skierowanego bezrobotnego oraz przyznawania środków na podjęcie działalności gospodarczej.

Bony na zasiedlenie

Bony na zasiedlenie stanowią gwarancję przyznania środków finansowych na pokrycie kosztów zamieszkania w związku z podjęciem zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej poza miejscem dotychczasowego zamieszkania osoby bezrobotnej.

Bon na zasiedlenie może zostać przyznany przez starostę osobie bezrobotnej w związku z podjęciem, poza miejscem dotychczasowego zamieszkania, zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej, jeżeli:

• za ich wykonywanie będzie osiągała wynagrodzenie lub przychód w wysokości co najmniej minimalnego wynagrodzenia za pracę brutto miesięcznie oraz z tego tytułu podlegał ubezpieczeniom społecznym;
• odległość od miejsca dotychczasowego zamieszkania do miejscowości, w której zamieszka w związku z podjęciem zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej wynosi co najmniej 80 km lub czas dojazdu do tej miejscowości i powrotu do miejsca dotychczasowego zamieszkania przekracza łącznie co najmniej 3 godziny dziennie;
• będzie pozostawała w zatrudnieniu, innej pracy zarobkowej lub prowadziła działalność przez okres co najmniej 6 miesięcy.

Bon na zasiedlenie zostaje przyznany w wysokości określonej w umowie, nie wyższej jednak niż 200% przeciętnego wynagrodzenia.

Osoby, które otrzymały bon na zasiedlenie są zobowiązane:

• do 30 dni od dnia otrzymania bonu dostarczyć do powiatowego urzędu pracy dokument potwierdzający podjęcie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej i oświadczenie o spełnieniu warunku dotyczącego odległości od miejsca dotychczasowego zamieszkania do miejscowości, w której bezrobotny zamieszka w związku z podjęciem zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej;
• do 7 dni, odpowiednio od dnia utraty zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub zaprzestania wykonywania działalności gospodarczej i od dnia podjęcia nowego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej, przedstawić powiatowemu urzędowi pracy oświadczenie o utracie zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub zaprzestaniu wykonywania działalności gospodarczej i podjęciu nowego zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej oraz oświadczenie o spełnieniu warunku dotyczącego odległości od miejsca dotychczasowego zamieszkania do miejscowości, w której bezrobotny zamieszka w związku z podjęciem zatrudnienia, innej pracy zarobkowej lub działalności gospodarczej;
• do 8 miesięcy od dnia otrzymania bonu udokumentować pozostawanie w zatrudnieniu, posiadanie innej pracy zarobkowej lub prowadzenie działalności gospodarczej przez okres 6 miesięcy.

W przypadku niewywiązania się z powyższych obowiązków osoba, która otrzymała bon jest zobowiązana do zwrotu kwoty bonu w terminie 30 dni od dnia doręczenia wezwania starosty.