SPRAWY POBYTOWELegalizacja pobytu

Zezwolenie na okres czasowy wydawane jest na okres maksymalnie 3 lat. Kartę pobytu wydaje się na określone cele: naukę, pracę, mieszkanie z rodziną itp.

Każda instytucja posiada szereg wymagań i warunków, jakie należy spełnić, aby ubiegać się o kartę pobytu.

Zalety karty

• Legalna praca bądź prowadzenie działalności gospodarczej;
• Bezpłatna nauka w szkołach policyjnych;
• Wielokrotne przekraczanie granicy bez wizy;
• Możliwość uzyskania pomocy socjalnej dla dzieci (500+), uczniów (Dobry start), czy jednorazowej pomocy w związkU z narodzinami dziecka czy macierzyństwem;
• Wjazd do krajów Schengen na okres do 90 dni w ciągu 6 mc bez rejestracji dodatkowych dokumentów;
• Zakup nieruchomości i zarejestrowanie jej we własnym imieniu;
• Zakup pojazdu i zarejestrowanie go na siebie;
• Możliwość wydania zaproszenia do otwarcia wiz krajowych dla bliskich i krewnych.

Rodzaje kart

• Na podstawie pracy
• Połączona z rodzinną
• Szkolenie na uniwersytecie, w szkole policealnej
• Członkowie rodzin obywateli polskich
• Na konkubinat (partner posiada obywatelstwo polskie)
• Niebieska karta

Kiedy cudzoziemiec może uzyskać zezwolenie na pobyt czasowy?

Cudzoziemiec może uzyskać zezwolenie na pobyt czasowy planujący przebywać w Polsce dłużej niż 3 miesiące. Zezwolenie wydawane jest maksymalnie na 3 lata. Ważną informacją jest to, że zezwolenia na pobyt czasowy nie można przedłużyć. W przypadku dłuższego pobytu, trzeba ubiegać się o nowe zezwolenie.

Przed upływem terminu ważności zezwolenia, obcokrajowiec powinien opuścić kraj, chyba że posiada inny dokument, który pozwala mu legalnie przebywać na terytorium RP (np. Kolejne zezwolenie na pobyt czasowy, zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego RP).

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 35 z późn. zm.) art. 98-113b

Zgodnie z art. 114 ustawy o cudzoziemcach zezwolenie na pobyt czasowy i pracę udziela się w sytuacji gdy celem pobytu cudzoziemca na terytorium RP jest wykonywania pracy oraz spełnienie 5 następujących przesłanek łącznie (oznacza to, że niespełnienie jakiejkolwiek z nich powoduje brak możliwości udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę:

1. Cudzoziemiec posiada ubezpieczenie zdrowotne.
2. Cudzoziemiec posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczające na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu.
3. Cudzoziemiec ma zapewnione na terytorium RP miejsce zamieszkania.
4. Wynagrodzenie cudzoziemca, które wskazane jest przez podmiot powierzający wykonywanie pracy w załączniku do wniosku o udzielenie zezwolenie, nie jest niższe niż wynagrodzenie pracowników wykonujących w tym samym wymiarze czasu pracy pracę porównywalnego rodzaju lub na porównywalnym stanowisku.
5. Wysokość miesięcznego wynagrodzenia z punktu 4 nie jest niższa niż wysokość minimalnego wynagrodzenia za pracę.

Odmowa  udzielenia zezwolenia na pobyt czasowy i pracę

Zezwolenia odmawia się w przypadku, gdy:

• podmiot powierzający wykonywanie pracy lub podmiot zarządzający nim lub kontrolujący go został prawomocnie ukarany (szerzej art. 117 ustawy o cudzoziemcach)
• cudzoziemiec został skazany prawomocnym wyrokiem, nie spełnia wymagań podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, nie posiada odpowiednich kwalifikacji lub gdy w danym roku kalendarzowym został osiągnięty limit zezwoleń na pobyt czasowy i pracę (szerzej art. 117 ustawy o cudzoziemcach).

Zezwolenia na pobyt czasowy i pracę można odmówić także, jeżeli pracodawca powierzający wykonywanie pracy nie posiada środków finansowych by pokryć wynagrodzenia cudzoziemcy (szerzej art. 117a ustawy o cudzoziemcach).

Zmiana zezwolenia na pobyt czasowy i pracę

Zezwolenia odmawia się w przypadku, gdy:

• podmiot powierzający wykonywanie pracy lub podmiot zarządzający nim lub kontrolujący go został prawomocnie ukarany (szerzej art. 117 ustawy o cudzoziemcach)

• cudzoziemiec został skazany prawomocnym wyrokiem, nie spełnia wymagań podmiotu powierzającego wykonywanie pracy, nie posiada odpowiednich kwalifikacji lub gdy w danym roku kalendarzowym został osiągnięty limit zezwoleń na pobyt czasowy i pracę (szerzej art. 117 ustawy o cudzoziemcach).

Zezwolenia na pobyt czasowy i pracę można odmówić także, jeżeli pracodawca powierzający wykonywanie pracy nie posiada środków finansowych by pokryć wynagrodzenia cudzoziemcy (szerzej art. 117a ustawy o cudzoziemcach).

Obowiązek informacyjny

Cudzoziemiec, wykonujący pracę na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę, który utracił prace ma obowiązek w terminie 15 dni roboczych od daty utraty pracy zawiadomić o tym na piśmie wojewodę (Art. 121 ustawy o cudzoziemcach).

Cofnięcie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę

Wojewoda cofa zezwolenie na pobyt czasowy i pracę w przypadku gdy:

• stanowisko określone w zezwoleniu uległo zmianie lub wysokość wynagrodzenia została obniżona, a zezwolenie to nie zostało zmienione;
• podmiot powierzający wykonywanie pracy cudzoziemcowi nie prowadzi działalności gospodarczej, rolniczej, statutowe, w szczególności zawiesił działalność, został wykreślony z właściwego rejestru lub jest w okresie likwidacji.

(Art. 122 ustawy o cudzoziemcach)

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 35 z późn. zm.) art. 114-126

Wydawane jest cudzoziemcom, którzy chcą osiedlić się w Polsce na stałe. Jest to dokument, który przyznaje osobie bez obywatelstwa polskiego prawo do życia i pracy bez ograniczeń na terytorium RP. Można powiedzieć, że osoba posiadająca status stałego pobytu ma takie same prawa jak obywatel Polski, z wyjątkiem prawa do udziału w wyborach.

Zalety zezwolenia na pobyt stały

• Możliwość przebywania na stałe w kraju;
• Możliwość znalezienia pracy na terytorium RP bez sporządzania innych dokumentów legalizacyjnych;
• Bezpłatna nauka na uczelniach państwowych i możliwość uzyskania stypendium;
• Dokonywanie wjazdów i wyjazdów do innych krajów strefy Schengen w celach turystycznych;
• Sposobność uzyskania pożyczki w polskich bankach;
• Możliwość zakupu nieruchomości i zarejestrowanie jej we własnym imieniu;
• Prawo do polskiej emerytury;
• Możliwość otrzymywania renty inwalidzkiej;
• Możliwość otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych, po uprzednich zarejestrowaniu się jako bezrobotny;

Zezwolenie na pobyt stały wydawane jest na czas nieoznaczony. Sama karta pobyt natomiast jest ważna 10 lat. Do lat 10 należy wymienić kartę. Nie trzeba natomiast składać nowego wniosku na zezwolenie. Zezwolenie na pobyt stało uprawnia do wykonywania pracy na terytorium RP bez konieczności uzyskania dodatkowych dokumentów. Ponad zezwolenie na pobyt stały upoważnia do podróżowania na terenie innych krajów strefy Schengen. Pobyt cudzoziemca na tej podstawie nie może jednak przekazać 90 dni w okresie 180 dni.

UDZIELENIE ZEZWOLENIA NA POBYT STAŁY

Zezwolenie na pobyt stały może otrzymać cudzoziemiec, który:

• Jest dzieckiem cudzoziemca, który ma w Polsce zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE i jest pod jego opieką rodzicielską, i który:
  • urodził się już po tym, jak jego rodzic otrzymał w Polsce zezwolenie na pobyt stały lub zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE albo
  • urodził się w okresie ważności zezwolenia na pobyt czasowy udzielonego temu cudzoziemcowi lub okresie pobytu tego cudzoziemca na terytorium Polski na podstawie zgody na pobyt ze względów humanitarnych lub zgody na pobyt tolerowany albo w związku z nadaniem mu statusu uchodźcy lub udzieleniem ochrony uzupełniającej;
• Jest dzieckiem obywatela polskiego i pozostaje pod jego opieką rodzicielską;
• Jest osobą polskiego pochodzenia i zamierza osiedlić się w Polsce na stałe;
• Pozostaje w uznawanym przez prawo polskie związku małżeńskim zawartym z obywatelem Polski przez co najmniej 3 lata przed złożeniem wniosku o zezwolenie na pobyt stały i bezpośrednio przed złożeniem tego wniosku mieszkał w Polsce nieprzerwanie co najmniej 2 lata na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy wydanego na podstawie małżeństwa z obywatelem Polski lub na podstawie uzyskania statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych;
• Jest ofiarą handlu ludźmi i:
  • mieszkał w Polsce bezpośrednio przed złożeniem wniosku przez okres nie krótszy niż 1 rok na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy wydawanego cudzoziemcom będącym ofiarami handlu ludźmi oraz
  • współpracował z organami ścigania w postępowania karnym;
  • ma uzasadnione obawy przed powrotem do państwa pochodzenia, potwierdzone przez prokuratora prowadzącego postępowania w sprawie;
• Bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały mieszkał w Polsce nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 5 lat na podstawie statusu uchodźcy, ochrony uzupełniającej lub zgody na pobyt ze względów humanitarnych;
• Bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały mieszkał w Polsce nieprzerwanie przez okres nie krótszy niż 10 lat na podstawie zgody na pobyt tolerowany udzielonej w przypadku:
  • jeżeli zobowiązanie do powrotu cudzoziemca może nastąpić jedynie do państwa, w którym:

• zagrożone byłoby prawo do życia, wolności i bezpieczeństwa osobistego lub
• cudzoziemiec mógłby zostać poddany torturom albo nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu lub
• cudzoziemiec mógłby być zmuszony do pracy lub
• cudzoziemiec mógłby być pozbawiony prawa do rzetelnego procesu sądowego albo być ukarany bez podstawy prawnej
  • zobowiązanie do powrotu cudzoziemca może nastąpić jedynie do państwa, do którego wydanie go jest niedopuszczalne na podstawie orzeczenia sądu albo z uwagi na rozstrzygnięcie Ministra Sprawiedliwości o odmowie wydania cudzoziemca;

• Posiada ważną Kartę Polaka i zamierza osiedlić się w Polsce na stałe lub
• Udzielono mu w Polsce azylu

PROCEDURA I WYMAGANE DOKUMENTY

Wniosek o zezwolenie na pobyt stały musi zostać złożony przez cudzoziemca przebywającego w Polsce legalnie (bądź przez pełnomocnika na podstawie udzielonego pełnomocnictwa) tj. nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu.

Wymagane dokumenty to:

• 2 egzemplarze wypełnione wniosku w języku polskim;
• Oryginał paszportu oraz dwie kserokopie wszystkich jego stron;
• 4 fotografie aktualne zgodne z wymogi zamieszczonymi na stronie duw;
• Dokumenty niezbędne do potwierdzenia danych znajdujących się we wniosku;
• dowód opłacenia opłaty skarbowej;
• inne wymagane dokumenty w przypadku nieletniego cudzoziemca (jeśli zdecydujesz się na współpracę z Nami, nasi eksperci posiadają niezbędną wiedzę i dokumenty do przedłożenia takiego wniosku).

Ile czeka się na wydanie zezwolenia na pobyt stały?

Czas oczekiwania zależy od okoliczności sprawy i danego urzędu. Zgodnie z przepisami, postępowanie w sprawie udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia powinno zakończyć się nie później niż w ciągu 3 miesięcy od dnia jego wszczęcia. Jeżeli urząd wojewódzki nie wyda zezwolenia w terminie, powinni zawiadomić o tym fakcie cudzoziemca, wyjaśniając przyczyny opóźnienia i wskazując nowy termin załatwienia sprawy.

Odwołanie się od decyzji wojewody

Jeżeli wojewoda wydał decyzję negatywną, cudzoziemiec może się od niej odwołać do Szefa Urzędu do Sprawa Cudzoziemców w Warszawie za pośrednictwem wojewody, który wydał decyzję. Termin na złożenie odwołania wynosi 14 dni od daty otrzymania decyzji. Sprawa powinna zostać załatwiona w terminie do 2 miesięcy. Jeżeli odpowiedź nie będzie satysfakcjonująca przysługuje Ci skarga do sądu administracyjnego w terminie 30 dnia od dnia doręczenia decyzji od Szefa Urzędu ds. Cudzoziemców.

Opłata

Udzielenie zezwolenia na pobyt stały wiąże się z kwotą rzędu 640,00 zł. Dodatkowo przy otrzymaniu decyzji pozytywnej, cudzoziemiec musi zapłacić 50 zł za wydanie karty pobytu. W przypadku wydania decyzji negatywnej, na wniosek cudzoziemca opłata 640,00 zł jest zwracana. Ponadto Posiadacze Karty Polaka są zwolnienie z opłaty w wysokości 640,00 zł.

Odmowa wszczęcia postępowania – kiedy cudzoziemiec nie otrzyma zezwolenia na pobyt stały?

1. Przebywa w Polsce bez dokumentów uprawniających do takiego pobytu;
2. Przebywa w Polsce na podstawie wizy Schengen, która była wydana ze względów humanitarnych;
3. Przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy ze względu na okoliczności wymagające krótkotrwałego pobytu w Polsce;
4. Przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE;
5. Jest zatrzymany lub przebywa w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców lub obowiązuje go zakazu opuszczania kraju;
6. Odbywa karę pozbawienia wolności lub jest tymczasowo aresztowany;
7. Został zobowiązany do powrotu i nie upłynął jeszcze termin dobrowolnego powrotu określony w decyzji w tej sprawie, także w przypadku przedłużenia tego terminu;
8. Ma obowiązek opuścić Polskę;
9. Przebywa poza Polską;
10. Nie złożył odcisków linii papilarnych w celu wydania karty pobytu.

Odmowa udzielenia zezwolenia- kiedy cudzoziemiec otrzyma decyzje negatywną w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt stały?

1. Jeżeli cudzoziemiec nie spełnia wymogów do udzielenia zezwolenia na pobyt stały;
2. Obowiązuje go wpis danych do wykazu cudzoziemców, których pobyt w Polsce jest niepożądany;
3. Jego dane znajdują się w Informacyjnym Systemie Schengen do celów odmowy wjazdu;
4. Wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego;
5. Wymaga tego interes Polski;
6. Podstawą ubiegania się o zezwolenie na pobyt stały jest zawarcie przez cudzoziemca związku małżeńskiego z obywatelem Polski, a związek małżeński został zawarty w celu obejścia przepisów prawa;
7. W postępowaniu w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt stały cudzoziemiec złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił dokument w celu użycia go jako autentycznego;
8. Zalega w opłacaniu podatków, z wyjątkiem wypadków, gdy uzyskał on przewidziane prawem zwolnienie, odroczenie, rozłożenie na raty zaległych płatności lub wstrzymanie w całości wykonania decyzji;
9. Nie zwrócił kosztów związanych z wydaniem i wykonaniem decyzji o zobowiązaniu cudzoziemca do powrotu, które zostały pokryte z budżetu państwa.

(Art. 196 ustawy o cudzoziemcach)

Cofnięcie zezwolenia na pobyt stały- kiedy zezwolenie może zostać cudzoziemców cofnięte?

1. Jeżeli wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego;
2. Jeżeli wymaga tego interes Polski;
3. Jeżeli wniosek o udzielenie tego zezwolenia lub dołączone do niego dokumenty zawierały nieprawdziwe dane osobowe, nieprawdziwe dokumenty lub dokumenty poświadczające fałszywe informacje;
4. Jeżeli przy ubieganiu się o zezwolenie na pobyt stały cudzoziemiec zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił dokument w celu użycia go, jako autentycznego;
5. Jeżeli cudzoziemiec został skazany prawomocnym wyrokiem w Polsce za przestępstwo umyślne na karę co najmniej 3 lat pozbawienia wolności;
6. Opuścił Polskę na okres przekraczający 6 lat

(Art. 199 ustawy o cudzoziemcach)

Czas trwania postępowania w sprawie udzielenia zezwolenia na pobyt stały

Zgodnie z art. 210 postępowanie to powinno zakończyć się nie później niż w terminie 3 miesięcy od dnia jego wszczęcia.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 35 z późn. zm.) art. 195-210

Karta Polaka to dokumenty, który  potwierdza przynależność cudzoziemca do narodu polskiego. Natomiast nie oznacza to nadania cudzoziemcowi obywatelstwa polskiego, przyznania prawa do pobytu czasowego czy stałego w Polsce ani prawa przekraczania granicy Polski bez wizy.

Kartę Polaka należy zwrócić wojewodzie, nie później niż w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna.

Udogodnienia Posiadacza Karty Polaka

• bez opłat możesz otrzymać wizę krajową uprawniająca do wielokrotnego przekraczała granicy polskiej;
• bez opłat możesz złożyć wniosek o nadanie obywatelstwa przez Prezydenta RP w polskim konsulacie;
• możesz korzystać z pomocy Konsula, w ramach jego kompetencji, w sytuacji zagrożenia życia lub bezpieczeństwa;
• możesz podejmować na terenie Polski legalną pracę bez konieczności posiadania zezwolenia na pracę;
• możesz prowadzić w Polsce działalność gospodarczą na takich samych zasadach jak obywatele polscy;
• możesz w Polsce korzystać z bezpłatnego systemu oświaty na poziomie podstawowym, średnim i wyższym na takich samych zasadach jak obywatele polscy, a zarazem ubiegać się o stypendia i pomoc na naukę przeznaczone dla cudzoziemców uczących się i studiujących w Polsce;
• możesz w stanach nagłych korzystać w Polsce z bezpłatnej opieki zdrowotnej na takich samych zasadach jak obywatele polscy;
• możesz korzystać z 37-procentowej ulgi na przejazdy koleją na terenie Polski;
• możesz za darmo zwiedzać muzea państwowe w Polsce;
• możesz w pierwszej kolejności ubiegać się o środki finansowe z budżetu państwa polskiego lub z budżetu samorządów gmin w Polsce przeznaczone na wspieranie Polaków za granicą;
• możesz bez opłat złożyć wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt stały;
• możesz także po złożeniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały otrzymać, przez okres nie dłuższy niż 9 miesięcy, na siebie oraz członków swojej najbliższej rodziny przebywających razem z nim w Polsce.

Korzyści pieniężne płynące z posiadania Karty Polaka

Posiadacz Karty Polaka może ubiegać się o świadczenie pieniężne w terminie 3 miesięcy od daty złożenia wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt stały.

Świadczenie takie może zostać przyznane maksymalnie na okres 9 miesięcy. W okresie pierwszych 3 miesięcy cudzoziemiec otrzymuje 50% minimalnego wynagrodzenia w Polsce oraz 50% tej kwoty na każde małoletnie dziecko. W okresie od 4 do 9 miesiąc natomiast 60% wspomnianej kwoty.

Zawieszenie świadczenia

W przypadku otrzymania decyzji negatywnej o udzieleniu zezwolenia na pobyt stały wypłata świadczenia zostaje zawieszona.

Przyznane świadczenie nie jest wliczane do dochodu w sytuacji ubiegania się o inne środki pieniężne np. z pomocy społecznej, co oznacza że możesz otrzymywać świadczenie i starać się o inną pomoc materialną.

Procedura uzyskania Karty Polaka

O przyznanie bądź przedłużenie ważności karty Polaka należy udać się do Konsulatu RP bądź właściwego Urzędu Wojewódzkiego, w zależności od tego czy Rada Ministrów wskazała wojewodę właściwego do rozpatrywania takich wniosków.

Wymagane dokumenty

• wniosek;
• 1 fotografia wykonana w ciągu 6 miesięcy;
• dokumenty poświadczające polskość wnioskodawcy (polski dokument tożsamości, akty stanu cywilnego lub metryka chrztu itp.) oraz znajomość języka polskiego (egzamin z j. polskiego bądź
• ukończenie polskiej szkoły);
• kserokopia dokumentu potwierdzającego tożsamość + oryginał do wglądu

Kolejnym krokiem jest spotkanie na rozmowę z konsulem RP bądź Wojewodą. Rozmawia on z wnioskodawcą po polsku na temat Polski, jej historii, kultury, obyczajów. Rozmowa trwa ok. 15 minut. W przypadku pozytywnej rozmowy, wojewoda lub konsul przedkłada deklaracje do podpisana, która świadczy o przynależności do narodu polskiego, oraz oświadczenie o tym, że on lub jego wstępni nie repatriowali się lub nie zostali repatriowani z terytorium RP.

Dziecko a Karta Polaka

Dziecku przyznaje się Kartę Polaka na wniosek rodziców, gdy oboje z nich posiadają Kartę Polaka lub posiadali ją przed uzyskaniem pobytu stałego. Jeśli Kartę ma lub miało tylko jedno z rodziców, to drugie w obecności polskiego konsula lub wojewody musi wyrazić zgodę na wydanie dziecku Karty Polaka. Jeśli drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska, nie musi on wyrażać takiej zgody.

Kartę Polaka przyznaje się również małoletniemu, który wykaże, że co najmniej jedno z rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków jego nieżyjącego rodzica było narodowości polskiej, lub posiadało obywatelstwo polskie. W takim wypadku wniosek w imieniu małoletniego składa żyjący rodzic lub przedstawiciel ustawowy.

Ważność Karty Polaka

Karta Polaka jest ważna przez 10 lat od daty jej przyznania. Najpóźniej 3 miesiące przed terminem upływu ważności Karty Polaka trzeba wystąpić o przedłużenie jej o kolejne 10 lat.

Karta Polaka wydana małoletniemu jest ważna przez 10 lat, jednak nie dłużej niż do dnia, w którym upływa rok od dnia uzyskania przez niego pełnoletności.

Co zrobić w przypadku zagubienia lub zniszczenia Karty Polaka?

W przypadku zagubienia lub zniszczenia karty Polaka konsul lub wojewoda, który wydał Kartę Polaka, na wniosek posiadacza, wydaje duplikat Karty Polaka.

Odmowa przyznania Karty Polaka- kiedy konsul lub wojewoda wydaje odmowa o przyznaniu Karty Polaka?

• Wnioskodawca nie spełnia warunków określonych w punkcie „Komu może zostać wydana Karta Polaka”;
• W postępowaniu o przyznanie Karty Polaka wnioskodawca złożył wniosek zawierający nieprawdziwe informacje lub przedstawił fałszywe dokumenty;
• Wnioskodawca lub jego wstępni repatriowali się lub zostali repatriowani z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944–1957 przez Polskę z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką i Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich do jednego z państw będących stroną tych umów;
• Wnioskodawca nabył obywatelstwo polskie albo uzyskał zezwolenie na pobyt stały na terytorium Polski;
• Przemawiają za tym względy obronności, bezpieczeństwa lub ochrony porządku publicznego Polski;
• Wnioskodawca działa lub działał na szkodę Polski, a zwłaszcza jej niepodległości i suwerenności lub uczestniczył lub uczestniczy w łamaniu praw człowieka.

Cofnięcie Karty Polaka- kiedy konsul lub wojewoda mogą unieważnić Kartę Po-laka?

1. Jej posiadacz zachowuje się w sposób uwłaczający Rzeczypospolitej Polskiej lub Polakom;
2. W postępowaniu o przyznanie Karty Polaka wnioskodawca złożył wniosek lub dołączył do niego dokumenty zawierające nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje;
3. Wnioskodawca zeznał nieprawdę lub zataił prawdę,
4. Wnioskodawca w celu użycia jako autentycznego podrobił lub przerobił dokument albo takiego dokumentu użył jako autentycznego;
5. Wnioskodawca nabył obywatelstwo polskie lub uzyskał zezwolenie na pobyt stały w Polsce;
6. Przemawiają za tym względy obronności, bezpieczeństwa albo ochrony porządku publicznego Polski;
7. Wnioskodawca działa lub działał na szkodę podstawowych interesów Polski;
8. Wydana została nowa Karta Polaka po zmianie danych jej posiadacza;
9. Cudzoziemiec się jej zrzekł.

W przypadku wydania decyzji o unieważnieniu Karty Polaka, jej posiadacz ma obowiązek niezwłocznie zwrócić Kartę konsulowi lub wojewodzie, który ją wydał.

Od decyzji o unieważnieniu Karty Polaka (podobnie jak od decyzji o odmowie przyznania Karty Polaka) można odwołać się do Rady do Spraw Polaków poza Granicami Kraju. Uwaga! Jeśli cudzoziemiec nabył obywatelstwo polskie bądź uzyskał w Polsce zezwolenie na pobyt stały, Karta Polaka traci ważność z mocy prawa (nie jest wydawana dodatkowa decyzja). W takiej sytuacji Kartę należy zwrócić wojewodzie (właściwemu ze względu na miejsce pobytu) w ciągu 14 dni od dnia otrzymania dokumentu potwierdzającego nabycie obywatelstwa lub dnia w którym decyzja o uzyskaniu zezwolenia na pobyt stały stała się ostateczna. Zwrócenie Karty Polaka jest warunkiem wydania karty pobytu stałego.

Opłata za Kartę Polaka

Złożenie wniosku, postępowania związane z otrzymaniem Karty Polaka jest całkowicie bezpłatne.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 7 września 2007 r. o Karcie Polaka (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1598).

Kto może złożyć wniosek o zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego UE?

Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Unii Europejskiej może złożyć cudzoziemiec, który przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej legalnie i nieprzerwanie co najmniej przez 5 lat bezpośrednio przed złożeniem wniosku o udzielenie tego zezwolenia i spełnia łącznie następujące warunki:

1. Posiada źródło stabilnego i regularnego dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie i członków rodziny pozostających na jego utrzymaniu;
2. Posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o

świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub potwierdzenie pokrycia przez ubezpieczyciela kosztów leczenia na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. Posiada potwierdzoną znajomość języka polskiego.

(Art. 211 ustawy o cudzoziemcach)

PODSTAWOWE INFORMACJE:

• Wniosek o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE składasz osobiście, nie później niż w ostatnim dniu legalnego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
• Kartę pobytu możesz odebrać tylko osobiście.
• Zostaną od Ciebie pobrane odciski linii papilarnych w celu wydania karty pobytu.
• W przypadku cudzoziemca będącego osobą małoletnią – wniosek o udzielenie mu zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE składają rodzice lub ustanowieni przez sąd opiekunowie albo jedno z rodziców lub jeden z ustanowionych przez sąd opiekunów.
• Przy składaniu wniosku o udzielenie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE cudzoziemcowi będącemu osobą małoletnią, która ukończyła 6. rok życia, jest wymagana jego obecność.
• Dokumenty powinnaś/powinieneś złożyć w języku polskim w oryginałach lub w kserokopii wraz z oryginałami do wglądu.
• Do dokumentów w języku obcym powinny być sporządzone tłumaczenia na język polski, dokonane przez polskiego tłumacza przysięgłego.
• Posiadanie potwierdzonej znajomości języka polskiego dotyczy osób, które w dniu złożenia wniosku ukończyły 16 lat.

Wymagane dokumenty

• 2 egzemplarze wniosku (w sprawach cudzoziemców, którzy nie ukończyli lat 13 – tylko 1 egzemplarz wniosku);
• 4 aktualne fotografie (wymogi na stronie DUW bądź u fotografów);
• ważny dokument podróży (2 kserokopie wszystkich zapisanych jego stron zawierających pieczątki, adnotacje, wpisy + oryginał do wglądu); w sprawach cudzoziemców, którzy nie ukończyli lat 13 – 1 kserokopia dokumentu podróży;
• potwierdzenie wniesienia opłaty skarbowej (640,00 zł);
• tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
• dokument potwierdzający posiadanie wymaganego 5 letniego legalnego i nieprzerwanego pobytu na terytorium RP;
• dokumenty potwierdzające posiadanie aktualnie stabilnego i regularnego źródła dochodu wystarczającego na pokrycie kosztów utrzymania siebie oraz członków rodziny pozostających na utrzymaniu ().

Opłata

Za wydanie zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego UE należy ponieść opłatę w wysokości 640,00 zł.

Ważne! W przypadku podania o zwrot opłaty po wydaniu decyzji negatywnej lub o umorzenia postępowania bądź pozostawienia wniosku bez rozpoznania wniosek należy kierować do Centrum Obsługi Podatnika przy ul. Obozowej 57.

W przypadku wniesienia odwołania od decyzji wojewody do Szefa Urzędu ds. Cudzoziemców zwrot opłaty NIE PRZYSŁUGUJE.

Dodatkowo za wydanie karty pobytu pobierana jest opłata w kwocie 50 zł w momencie odbioru decyzji.

Jak długo czeka się na decyzje?

Zgodnie z przepisami Kodeksu Postępowania Administracyjnego oraz Ustawy o Cudzoziemcach czas oczekiwania zależy od indywidualnych okoliczności sprawy.

Braki w przedłożonych dokumentach

Wszelkie dokumenty należy uzupełnić zgodnie z treścią otrzymanego wezwania, we wskazanym miejscu i terminie.

Odwołanie się od decyzji

Jeśli nie zgadzasz się z decyzją, możesz odwołać się w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji do Szefa Urzędu ds. Cudzoziemców za pośrednictwem wojewody.

Zalety karty rezydenta długoterminowego UE

• Przebywanie na stałe w kraju;
• Bezpłatna nauka na uczelniach państwowych, możliwość pozyskania stypendium;
• Możliwość znalezienia pracy na terytorium RP bez sporządzania innych dokumentów legalizacyjnych;
• Dokonywanie wjazdów i wyjazdów w trybie 90/180 (90 dni na okres 180 dni w roku) do innych krajów strefy Schengen w celach turystycznych;
• Możliwość uzyskania pożyczki w polskich bankach;
• Możliwość otrzymywania zasiłku dla bezrobotnych po uprzednim zarejestrowaniu się jako bezrobotny;
• Po okresie 3 lat posiadania karty rezydenta można się ubiegać o obywatelstwo polskie

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 35 z późn. zm.) Art. 211-221

Obywatelstwo polskie można uzyskać na kilka sposobów: przez prezydenta lub wojewodę. O obywatelstwo możesz ubiegać się zarówno od razu po przyjeździe do Polski, jak i po zamieszkaniu w kraju przez określoną liczbę lat.

Zgodnie z art. 18 ustawy o nadaniu obywatelstwa polskiego Prezydent RP może nadać obywatelstwo polskie również cudzoziemcowi.

Każdy sposób uzyskania obywatelstwa jest inny i specyficzny. Wymaga przygotowania, znajomości prawa i dostarczenia określanego pakietu dokumentacji. Na pierwszy rzut oka trudno jest przejść przez wszystkie procedury, ale mając pełne dane o procesach i przepływie pracy, można znacznie ułatwić prace i skrócić czas. Jesteśmy po to by Ci pomóc ze wszystkimi formalnościami.

Korzyści płynące z obywatelstwa

• Swobodny przepływ i zbyt w strefie Schengen;
• Legalne zatrudnienie w dowolnym kraju UE;
• Bezpłatna nauka na uczelniach państwowych i możliwość uzyskania stypendium;
• Możliwość uzyskiwania zasiłku dla bezrobotnych po uprzednim zarejestrowaniu się w Urzędzie Pracy jako bezrobotny;
• Prawo do polskiej Emerytury;
• Prawo do renty inwalidzkiej:

Sposoby nabycia obywatelstwa polskiego

1. Urodzenie z rodziców, z których co najmniej jedno ma obywatelstwo polskie – zasada krwi/Ius Sanguinis

Dziecko nabywa z mocy prawa obywatelstwo polskie przez urodzenie z rodziców, z których co najmniej jedno ma obywatelstwo polskie, bez względu na miejsce urodzenia dziecka w Polsce czy za granicą (art. 14 pkt 1ustawy o obywatelstwie polskim).

2. Urodzenie lub znalezienie dziecka w Polsce – zasada terytorium/Ius Soli

Zasada ta ma zastosowanie, gdy dziecko urodzi się lub zostanie znalezione w Polsce, a oboje rodzice są nieznani lub obywatelstwo ich jest nieokreślone, bądź nie mają żadnego obywatelstwa (art. 14 pkt 2 oraz art. 15 ustawy o obywatelstwie polskim). Dziecko takie z mocy prawa nabywa obywatelstwo polskie.

3. Przysposobienie pełne – adopcja

Dziecko przysposobione przez osobę lub osoby mające obywatelstwo polskie nabywa to obywatelstwo, jeżeli przysposobienie pełne nastąpiło przed ukończeniem przez niego 16 lat. W tym przypadku przyjmuje się, że małoletni cudzoziemiec nabył obywatelstwo polskie z dniem urodzenia. Dziecko takie nabywa obywatelstwo polskie z mocy prawa.

4. Nadanie przez Prezydenta RP

Prezydent RP może nadać cudzoziemcowi, na jego wniosek, obywatelstwo polskie (art. 18 ustawy o obywatelstwie). Prezydent RP nie jest ograniczony w swoich konstytucyjnych kompetencjach żadnymi warunkami i może nadać obywatelstwo polskie każdemu cudzoziemcowi.

Nadanie obywatelstwa polskiego obojgu rodzicom obejmuje dzieci pozostające pod ich władzą rodzicielską.

Nadanie obywatelstwa polskiego jednemu z rodziców obejmuje małoletniego pozostającego pod jego władzą rodzicielską, w przypadku gdy drugiemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska lub drugie z rodziców złożyło oświadczenie o wyrażeniu zgody na nabycie przez małoletniego obywatelstwa polskiego.

Rodzice mogą również wystąpić z wnioskiem o nadanie polskiego obywatelstwa jedynie dla dziecka. Może się zdarzyć, że rodzice dziecka posiadają już obywatelstwo polskie a dziecko z jakiś przyczyn nie nabyło tego obywatelstwa np. przysposobienie dziecka zostało dokonane przed 15 sierpnia 2012 r.

W przypadku ukończenia przez dziecko 16. roku życia, nadanie obywatelstwa następuje jedynie za jego zgodą.

(Art. 4 ustawy o nadaniu obywatelstwa polskiego)

Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego

Wniosek o nadanie obywatelstwa polskiego osoby zamieszkałe w Polsce wnoszą za pośrednictwem wojewody właściwego ze względu na miejsce zamieszkania osoby zainteresowanej, a zamieszkałe za granicą – za pośrednictwem właściwego konsula. Składa się go osobiście lub korespondencyjne z podpisem poświadczonym urzędowo.

Dokumenty wydane w języku obcym należy złożyć wraz z ich tłumaczeniem na język polski, sporządzonym przez tłumacza przysięgłego lub przez konsula RP.

(Art. 19-21 ustawy o nadaniu obywatelstwa polskiego)

Uznanie za obywatela polskiego

W drodze uznania, o obywatelstwo polskie będą mogą ubiegać się cudzoziemcy zamieszkujący w Polsce na podstawie określonych zezwoleń, którzy w toku długoletniego legalnego pobytu w Polsce

• zintegrowali się ze społeczeństwem polskim,
• znają język polski,
• mają zapewnione mieszkanie i źródła utrzymania,
• respektują polski porządek prawny oraz nie stanowią zagrożenia dla obronności lub bezpieczeństwa państwa, a zwłaszcza uchodźcy, osoby bez obywatelstwa, dzieci oraz małżonkowie obywateli polskich oraz osoby polskiego pochodzenia.

Za obywatela polskiego uznaje się (art. 30 ust.1 ustawy):

• cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co naj-mniej od 3 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub na podstawie prawa stałego pobytu, który ma w Polsce stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;

• cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie w Polsce co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, który pozostaje co najmniej od 3 lat w związku małżeńskim zawartym z obywatelem polskim lub nie ma żadnego obywatelstwa;

• cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od 2 lat na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, które uzyskał w związku z posiadaniem statusu uchodźcy nadanego w Polsce;

• małoletniego cudzoziemca, którego jedno z rodziców jest obywatelem polskim, przebywającego na terytorium Polski na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, a drugie z rodziców nieposiadające obywatelstwa polskiego wyraziło zgodę na to uznanie;

• małoletniego cudzoziemca, którego co najmniej jednemu z rodziców zostało przywrócone obywatelstwo polskie, jeżeli małoletni przebywa w Polsce na podstawie zezwolenia na osiedlenie się, zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawa stałego pobytu, a drugie z rodziców nieposiadające obywatelstwa polskiego wyraziło zgodę na to uznanie;

• cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie i legalnie w Polsce co najmniej od 10 lat, który spełnia łącznie następujące warunki ma zezwolenie na osiedlenie się, zezwolenie na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawo stałego pobytu, oraz posiada w Rzeczypospolitej Polskiej stabilne i regularne źródło dochodu oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego;
• cudzoziemca przebywającego nieprzerwanie w Polsce co najmniej od roku na podstawie zezwolenia na pobyt stały, które uzyskał w związku z polskim pochodzeniem lub posiadaną Kartą Polaka.

Jednocześnie ust. 2 przepisu art. 30 wymaga od cudzoziemca (z wyjątkiem pkt 4 i 5, tj. małoletnich dzieci, których jedno z rodziców ma już obywatelstwo polskie) ubiegającego się o uznanie za obywatela polskiego, aby jego znajomość języka polskiego była potwierdzona urzędowym dokumentem (certyfikatem potwierdzającym znajomość języka polskiego na poziomie biegłości językowej co najmniej B1 albo świadectwem ukończenia szkoły w Polsce lub świadectwem ukończenia szkoły za granicą z wykładowym językiem polskim).

Uznanie następuje na wniosek osoby zainteresowanej i rozciąga się na dzieci uznanego za zgodą drugiego rodzica, a jeżeli dziecko ukończyło 16 lat wymagana jest również jego zgodą. Cudzoziemcowi odmawia się uznania za obywatela polskiego, w przypadku gdy nie spełnia obligatoryjnych – wyżej wskazanych – przesłanek określonych w art. 30 ust. 1 lub gdy nabycie przez niego obywatelstwa polskiego stanowi zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa albo

ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 2 kwietnia 2009 r. o obywatelstwie polskim (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 347).

Deportacja to inaczej zobowiązanie cudzoziemca do opuszczenia kraju. Jest to procedura dobrowolnego bądź przymusowego wydalenia cudzoziemca z Polski do kraju ojczystego. Decyzje o wydaleniu cudzoziemca z Polski podejmuje Straż graniczna w związku z np:

• nielegalnym pobytem na terytorium RP;
• naruszeniem reżimu wizowego/bezwizowego;
• wykonaniem nielegalnej pracy lub prowadzenia nielegalnej działalności gospodarczej;
• nielegalnym przekroczeniem lub próbą nielegalnego przekroczenia granicy;
• niewystarczającą ilością środków finansowych na pobyt w RP.

Sporządzimy odwołanie od deportacji i decyzji odmownej oraz zniesienia zakazu wjazdu do krajów Schengen.

W sytuacji uzyskania negatywnej decyzji w sprawie kart pobytu istnieje możliwość wniesienia odwołania w terminie 14 dni od daty otrzymania decyzji od wojewody.

Kto wydaje decyzje o deportacji i na ile decyzja jest wydawana?

Decyzje o deportacji wydaje Straż Graniczna. Decyzja zawiera termin na dobrowolne opuszczenie kraju, który wynosi od 15 do 30 dni, ponadto decyzja zawiera informację o tym jak długo zakaz będzie obowiązywał – może trwać od 6 miesięcy do 5 lat w zależności od sytuacji.

Przymusowa deportacja, kiedy?

1. Jeżeli zaistniało prawdopodobieństwo ucieczki cudzoziemca;
2. Jeżeli dalszy pobyt cudzoziemca może stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
3. Jeżeli jego pobyt stanowiłby poważne zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa narodowego wydającego państwa członkowskiego w przypadkach:

• • skazania cudzoziemca przez to państwo za przestępstwo zagrożone karą co najmniej 1 roku pozbawienia wolności,
  • uzasadnionego podejrzenia popełnienia lub zamiaru popełnienia przez cudzoziemca
  • przestępstwa zagrożonego karą co najmniej 1 roku pozbawienia wolności na terytorium
  • wydającego państwa członkowskiego.

4. jeżeli nastąpiło naruszenie przepisów prawa wydającego państwa członkowskiego dotyczących wjazdu

cudzoziemców na jego terytorium lub ich pobytu na tym terytorium.

(Art. 35,41 47 ustawy o cudzoziemcach)

Podstawa prawna:

Ustawa z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 35 z późn. zm.).