DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2019/904 z dnia 5 czerwca 2019 r. w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko

Pełny tekst dyrektywy

https://eur-lex.europa.eu/legal-content/PL/TXT/PDF/?uri=CELEX:32019L0904&from=pl

Tekst ustawy z 14 kwietnia 2023 r. o zmianie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz niektórych innych ustaw

https://eli.gov.pl/api/acts/DU/2023/877/text/T/D20230877L.pdf

Jakie sankcje karne grożą podmiotom zobowiązanym do stosowania dyrektywy plastikowej, za działanie niezgodne z przepisami?

Zgodnie z przepisami ustawy o zmianie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz niektórych innych ustaw przewiduje się szereg sankcji i kar za niestosowanie się do nowych przepisów w tym cyt:

„Art. 40a. Administracyjnej karze pieniężnej podlega ten, kto:

1) wbrew przepisowi art. 3b ust. 1 nie pobiera opłaty od użytkownika końcowego nabywającego produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami lub napoje lub żywność pakowane przez tego przedsiębiorcę w te produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 6 do ustawy będące opakowaniami;

2) wbrew przepisowi art. 3b ust. 2 nie pobiera opłaty od użytkownika końcowego nabywającego napoje lub żywność w produktach jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami pakowane i oferowane przez tego przedsiębiorcę za pomocą urządzenia vendingowego;

3) wbrew przepisowi art. 3b ust. 3 nie zapewnia dostępności opakowań alternatywnych do produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 6 do ustawy będących opakowaniami, wytworzonych z materiałów innych niż tworzywa sztuczne, w tym innych niż tworzywa sztuczne ulegające biodegradacji, lub dostępności opakowań wielokrotnego użytku;

4) wbrew przepisowi art. 3h ust. 1 nie prowadzi ewidencji, o której mowa w tym przepisie;

5) wbrew przepisowi art. 3h ust. 2, w przypadku prowadzenia więcej niż jednej jednostki handlu detalicznego, jednostki handlu hurtowego lub jednostki gastronomicznej, nie prowadzi ewidencji, o której mowa w tym przepisie;

6) wbrew przepisowi art. 3h ust. 4 nie przechowuje informacji zawartych w ewidencji, o której mowa w art. 3h ust. 1 i 2, przez 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, którego te informacje dotyczą;

7) wbrew przepisowi art. 3i wprowadza do obrotu produkty jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienione w załączniku nr 7 do ustawy oraz wyroby wykonane z oksydegradowalnych tworzyw sztucznych;

8) wbrew przepisowi art. 3j nie zapewnia umieszczenia na opakowaniach produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w załączniku nr 8 do ustawy lub na samych tych produktach oznakowania na zasadach określonych w rozporządzeniu wykonawczym Komisji (UE) 2020/2151 z dnia 17 grudnia 2020 r. ustanawiającym zasady dotyczące zharmonizowanych specyfikacji w odniesieniu do oznakowania produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych wymienionych w części D załącznika do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko i zgodnie ze wzorami określonymi w tym rozporządzeniu;

9) wbrew przepisowi art. 3o ust. 1 nie prowadzi ewidencji, o której mowa w tym przepisie;

10) wbrew przepisowi art. 3o ust. 2 nie prowadzi ewidencji, o której mowa w art. 3o ust. 1, zgodnie z formatem danych określonym w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2022/162 z dnia 4 lutego 2022 r. ustanawiającej zasady stosowania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 w odniesieniu do obliczania, weryfikacji i zgłaszania zmniejszenia stosowania niektórych produktów jednorazowego użytku z tworzyw sztucznych i środków wprowadzanych przez państwa członkowskie w celu osiągnięcia takiego zmniejszenia;

11) wbrew przepisowi art. 8c ust. 1 nie wyznaczył upoważnionego przedstawiciela;

12) wbrew przepisowi art. 8d ust. 1 nie finansuje kosztów selektywnego zbierania narzędzi połowowych stanowiących odpady zawierających tworzywa sztuczne oraz kosztów ich transportu i przetwarzania;

13) wbrew przepisowi art. 8d ust. 5 nie prowadzi ewidencji, o której mowa w tym przepisie, zgodnie z formatem zgłaszania danych określonym w decyzji wykonawczej Komisji (UE) 2021/958 z dnia 31 maja 2021 r. ustanawiającej format zgłaszania danych i informacji dotyczących wprowadzonych do obrotu narzędzi połowowych oraz zebranych narzędzi połowowych stanowiących odpady w państwach członkowskich i format sprawozdania z kontroli jakości zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. d i art. 13 ust. 2 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904;

14) wbrew przepisowi art. 11 ust. 1 nie prowadzi dodatkowej ewidencji, o której mowa w tym przepisie;

15) wbrew przepisowi art. 11b ust. 4 w danym roku kalendarzowym nie przeznaczył opłaty na publiczne kampanie edukacyjne lub nie wniósł opłaty na publiczne kampanie edukacyjne w terminach określonych w tym przepisie.

Art. 40b. 1. Administracyjne kary pieniężne wynoszą w przypadkach, o których mowa w art. 40a:

1) pkt 1–6 – od 500 zł do 20 000 zł;

2) pkt 7 i 15 – od 10 000 zł do 500 000 zł;

3) pkt 8–14 – od 10 000 zł do 100 000 zł.

2. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w art. 40a pkt 1–3, wymierza, w drodze
decyzji, właściwy wojewódzki inspektor Inspekcji Handlowej.

3. Administracyjne kary pieniężne za naruszenia, o których mowa w art. 40a pkt 4–15, wymierza, w drodze
decyzji, właściwy wojewódzki inspektor ochrony środowiska.

4. Przy ustalaniu wysokości administracyjnej kary pieniężnej uwzględnia się stopień szkodliwości naruszenia, rodzaj, zakres i okres trwania naruszenia oraz dotychczasową działalność podmiotu.

5. Jeżeli podmiot podlegający ukaraniu przedstawi dowody i okoliczności wskazujące, że podmiot ten dochował należytej staranności i uczynił wszystko, czego można od niego rozsądnie oczekiwać, aby do naruszenia nie doszło, lub że nie miał żadnego wpływu na powstanie naruszenia, a naruszenie to nastąpiło wskutek zdarzeń i okoliczności, których podmiot nie mógł przewidzieć, nie wszczyna się postępowania w sprawie nałożenia administracyjnej kary pieniężnej wobec tego podmiotu, a postępowanie wszczęte umarza.

6. Należności z tytułu administracyjnych kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.

Art. 40c. 1. Do administracyjnych kar pieniężnych nie stosuje się przepisu art. 189f ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803).

2. Do administracyjnych kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organu podatkowego przysługują odpowiednio wojewódzkiemu inspektorowi Inspekcji Handlowej oraz wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska.”